Werkt patiëntbewaking op afstand?

Patiëntbewaking op afstand is geen nieuw concept, sterker nog, de term werd voor het eerst bedacht aan het einde van de negentiende eeuw. Het zijn echter recente technologische innovaties die een grotere verscheidenheid aan toepassingen hebben versneld.

We hebben onlangs een uitgebreid artikel geschreven over de basisprincipes van patiëntbewaking op afstand. In dit bericht belichten we de op bewijzen gebaseerde voordelen van patiëntbewaking op afstand.

Uit het laatste onderzoek blijkt dat patiëntbewaking op afstand een gunstig effect heeft op patiënten (therapietrouw, symptoomklachten, kwaliteit van leven en tevredenheid), zorgverleners (bereidheid om hieraan te voldoen, klinische besluitvorming, symptoombeheer) en zorgsystemen (doorverwijzingen, communicatie tussen patiënt en zorgverlener, ziekenhuisbezoeken).

De literatuur is rijk aan bewijsmateriaal dat patiëntmonitoring op afstand ondersteunt als een zeer effectieve strategie om verschillende aspecten van het volledige patiënttraject te verbeteren. Telemonitoring is inderdaad effectief toegepast bij patiënten met diverse en heterogene ziekten, zoals congestief hartfalen (1), chronische obstructieve longziekte (COPD) (2), astma (3), diabetes mellitus (4), risicovolle zwangerschappen (5) en chronische nierziekte (CKD) (6), onder andere.

De belangrijkste voordelen van telemonitoring zijn kostenbesparingen op lange termijn; er zijn aanwijzingen dat de kostenbesparingen van telegezondheidsstrategieën het meest gevoelig zijn voor het risico van patiënten. Met andere woorden, patiëntbewaking op afstand is kosteneffectiever bij patiënten met een hoger risico (7). Een ander voordeel van telemonitoring is een grotere betrokkenheid van patiënten en een hogere patiënttevredenheid. Uit een recent gepubliceerde systematische review waarin 44 onderzoeken over telezorg zijn geanalyseerd, is gebleken dat patiënttevredenheid geassocieerd is met telezorg en dat aan de verwachtingen van patiënten wordt voldaan wanneer zorgverleners gezondheidszorg verlenen via videoconferenties of een andere telezorgmethode (8). Uit een ander systematisch overzicht waarin 80 systematische reviews werden geëvalueerd, bleek dat telemonitoring het aantal ziekenhuisopnames op korte termijn (<12 maanden) zou kunnen verminderen, de klinische effectiviteit van patiënten met chronische comorbiditeiten zou kunnen verbeteren en het risico op ziekenhuisopname en sterfte bij hoogrisicopatiënten zou kunnen verminderen (9).

Remecare is zo'n gezondheidstoepassing voor patiëntbewaking op afstand die kankerpatiënten wil begeleiden bij hun medicatie-inname en hen wil controleren op de ontwikkeling van bijwerkingen tijdens chemotherapie. Remecare integreert een communicatiekanaal tussen patiënt en arts voor naadloze correspondentie en stuurt patiënten tijdig herinneringen voor medicatie-inname. Remecare beschikt ook over een slim meldingssysteem dat zorgverleners aanzet tot de ontwikkeling van bijwerkingen bij hun patiënten.

Applicaties voor patiëntbewaking op afstand, zoals Remecare, stellen zorginstellingen in staat om over te stappen van een verouderd en archaïsch reactief gezondheidszorgsysteem naar een op monitoring gericht proactief systeem. De toegenomen frequentie waarmee zorgverleners gemakkelijk toegang hebben tot patiëntgegevens, maakt een betere analyse van tijd tot gebeurtenis mogelijk. Met andere woorden, zorgverleners kunnen de fysiologische gegevens en gerapporteerde symptomen van hun patiënten volgen en eerder ingrijpen, waardoor de ernst van de bijwerking wordt beperkt. Een patiënt die bijvoorbeeld uitslag krijgt na het innemen van een medicijn en dit via Remecare meldt, kan worden geadviseerd om spoedeisende hulp in te roepen met het oog op een mogelijke allergische reactie. Omgekeerd, als de patiënt de uitslag niet had gemeld, had hij wel degelijk kunnen overgaan in anafylaxie, wat fataal zou kunnen zijn.

Referenties

1. Leng Chow W, Aung CYK, Tong SC, e.a. Effectiviteit van ondersteuning met telemonitoring in vergelijking met gestructureerde telefonische ondersteuning bij het verminderen van het gebruik van gezondheidszorg in verband met hartfalen in een multi-etnische Aziatische setting. Ik heb Telecare per telefoon gestuurd. 2020; 26 (6) :332-340.
2. Kruse C, Pesek B, Anderson M, Brennan K, Comfort H. Telemonitoring voor de behandeling van chronische obstructieve longziekte: systematisch literatuuroverzicht. JMIR medische informatica. 2019; 7 (1) :e11496.
3. Nemanic T, Sarc I, Skrgat S, Flezar M, Coekjati I, Marc Malovrh M. Telemonitoring bij astmacontrole: een gerandomiseerde gecontroleerde studie. The Journal of astma: officieel tijdschrift van de Association for the Care of Asthma. 2019; 56 (7) :782-790.
4. Telemonitoring thuis voor diabetes type 2: een op bewijzen gebaseerde analyse. Ont Health Technology beoordeelt gebruiker. 2009; 9 (24) :1-38.
5. Lanssens D, Vandenberk T, Thijs I, Grieten L, Gyselaers W. Effectiviteit van telemonitoring in de verloskunde: Scoping Review. Tijdschrift voor medisch internetonderzoek. 2017; 19:e327.
6. Martínez García MA, Fernández Rosales MS, López Domínguez E, Hernández Velázquez Y, Domínguez Isidro S. Telemonitoringsysteem voor patiënten met chronische nierziekte die peritoneale dialyse ondergaan: beoordeling van de bruikbaarheid op basis van een casestudy. PloS één. 2018; 13 (11) :e0206600.
7. Liu SX, Xiang R, Lagor C, Liu N, Sullivan K. Economische modellering van telezorgprogramma's voor hartfalen: wanneer besparen ze kosten? Internationaal tijdschrift voor telegeneeskunde en toepassingen. 2016; 2016:3289628.
8. Kruse C, Krowski N, Rodriguez B, Tran L, Vela J, Brooks M. Telehealth en patiënttevredenheid: een systematische review en narratieve analyse. BMJ Open. 2017; 7:e016242.
9. McLean S, Sheikh A, Cresswell K, e.a. De impact van telezorg op de kwaliteit en veiligheid van zorg: een systematisch overzicht. PloS één. 2013; 8 (8) :e71238.